Biblia - pamiątka Pierwszej Komunii, w kasecie drewnianej
Informacje o produkcie:
- Egzemplarz Biblii opakowany w drewnianą kasetę wyłożoną złotym materiałem.
- Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, tekst na podstawie Biblii Warszawsko-Praskiej wydanie III
- Wydanie pamiątkowe, z okazji Roku św. Jana Pawła II, edycja limitowana zawiera ilustracje, 1432 stron.
- Oprawa twarda, bordowa ze złotym wzorkiem, do tego obwoluta biała ze złoconym nadrukiem.
- Skrzynka ozdobiona z wierzchu wycinanym napisem Pamiątka Pierwszej Komunii Świętej, złotym laminatem z gołębiem, Pismem Świętym oraz krzyżem i przepięknym kwiatem z białą kokardą.
- Wymiary kasety: 35 x 30 x 10 cm wymiary Biblii: 29 x 21 x 6 cm
Tekst ten znany jest jako biblia warszawsko-praska. Tłumacz starał się dostosować przekład do współczesnej polszczyzny, nadając bardziej komunikatywny charakter, czasem kosztem zgodności z innymi tłumaczeniami. Do minimum zostały ograniczone przypisy i objaśnienia. Natomiast strona graficzna została wzbogacona kilkuset rycinami autorstwa Gustave'a Dore, o tematyce biblijnej. Artysta ten, z wykształcenia inżynier dróg i mostów, tworzył w XIX wieku. Znany był z finezyjnej kreski i bogatego stosowania światłocienia. Był jednym z największych mistrzów ilustracji biblijnych. Mimo upływu czasu i zmieniająchych się trendów, jego prace nadal robią wielkie wrażenie.
Jako pamiątka z okazji Pierwszej Komunii to wydanie ma szczególną wartość. Na pierwszych stronach znajduje się miejsce na wpisanie informacji o rodzinie i dziecku, coś w rodzaju krótkiej kronki rodzinnej.
Jest tam też specjalna dedykacja od papieża jana Pawła II z okazji pierwszej Komunii.
Żadna książka na świecie nie jest tak często czytana jak Biblia. Biblia jest księgą wszystkich ksiąg.
Biblia - to słowo Boga skierowane do ludzi. Do każdego człowieka bezpośrednio. Takiej mocy, trafności i skuteczności nie ma żadne ludzkie słowo.
Jeżeli w atmosferze modlitwy czytamy Pismo Święte jako pochodzące od Boga, jesteśmy najbliżej źródła. Bóg opowiada nam o sobie. Słyszymy jego odpowiedź na nasze pytania i wątpliwości.
Słowo nabiera mocy w twoim sercu (Mk 7,20-23). Jeśli jest w nim miłość i prawda - słowo wypowiadane stamtąd jest w stanie przemienić bardziej niż niejeden gest.
Jeśli chcesz, aby twoje słowa nabrały mocy - czytaj często Pismo święte, które oczyszcza i uzdalnia do kochania innych. Cytuj często Jezusa, jakby użyczając Mu swoich ust. W ten sposób uobecnisz Jego samego na spotkaniu modlitewnym, przy stole z rodziną, w rozmowie z przyjacielem. Kiedy Jego słowa staną się twoimi słowami, to zaczniesz używać słów jako posłańców do czynienia dobra i zobaczysz cuda. "Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni" - obiecał nam Jezus (J 15,7).
Jak czytać Pismo Święte ?
Nie dla każdego jest to łatwa lektura, ale zobaczmy co na ten temat napisał Anselm Grun, znany teolog i mnich benedyktyński. Myślę , że to bardzo wartościowe wskazówki.
Pisze on tak: „We wczytywaniu się w Biblię nie chodzi o to, aby dokładnie zbadać zamysł przyświecający ówczesnemu autorowi ani odkryć stojącą za tekstem teologię. Papież Grzegorz Wielki uważał, że w słowie Bożym powinniśmy odnaleźć serce Boga. Zatem w lekturze Biblii zawsze chodzi o spotkanie Bożego serca i spotkanie w Bogu na nowo siebie samego. Moje konkretne życie prowadzi dialog ze słowem, które czytam. Moje życie wyjaśnia Pismo i Pismo wyjaśnia moje życie. Kiedy rozumiem tekst, rozumiem lepiej siebie samego.
Gdy czytam Biblię, pytam się ciągle: Co w tej właśnie chwili Bóg chce mi powiedzieć przez to słowo? Jakie budzą się we mnie obrazy? Jakie przychodzą mi na myśl skojarzenia? Co jest dla mnie impulsem na dziś?
Niejednokrotnie lepiej jest nie „zastanawiać się”, lecz pozwolić zapaść słowu w serce. Powtarzam sobie w duchu: „To słowo opisuje prawdziwą rzeczywistość. Gdy jest po mojej myśli, jak się wtedy czuję, jak postrzegam świat i siebie?”. Gdy pozwalam zapaść słowu w serce, owocuje ono we mnie, przynosząc pokój i wolność, otwartość i miłość.
Dobrze jest czytać Biblię w samotności. Najlepiej zacznijcie od Ewangelii. Pierwszą niech będzie Ewangelia Marka; przeczytajcie ją od początku do końca. Spróbujcie sobie wyobrazić Jezusa, jak dyskutuje z faryzeuszami, jak dyskutuje z wami. Wyobraźcie sobie sceny uzdrowień. Sami jesteście trędowatym, który nie może wstać, który nie potrafi sam się ubrać i dlatego czuje się odrzucony przez innych. Sami jesteście sparaliżowanym: strach paraliżuje, blokuje, powstrzymuje was przed wyjściem. Jesteście ślepcem: zamknęliście oczy na siebie samych. A teraz wyobraźcie sobie, co Jezus czyni choremu i co chciałby powiedzieć wam, gdzie chciałby dziś was dotknąć. Chodzi zawsze o równoczesność, nigdy zaś o zastanawianie się nad niegdyś zaistniałym wydarzeniem. Dzisiaj ma wydarzyć się z nami to, co z tamtymi ludźmi stało się kiedyś. łukasz podkreśla to, gdy siedem razy pisze „dziś”. Zacheuszowi, zwierzchnikowi celników, który ma potężny kompleks niższości i dlatego upokarza innych, a wartości chce dowieść swoim majątkiem, Jezus mówi: „dziś muszę się zatrzymać w twoim domu” (Łk 19, 5). Dzisiaj chce przyjść do nas. Gdy przyjmiemy Jezusa do naszego domu, już teraz usłyszymy Jego obietnicę: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu” (Łk 19, 9).
Aby o tym wszystkim się przekonać, trzeba często sięgać po Biblię.